siedzieć cicho

См. также в других словарях:

• siedzieć cicho — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} milczeć, nie przeszkadzać komuś, nie wtrącać się do rozmowy, zachowywać się spokojnie, starać się nie zwracać na siebie uwagi itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Siedź cicho, jeśli nie chcesz wyjść za drzwi.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• siedzieć (cicho) jak mysz pod miotłą — {{/stl 13}}{{stl 7}} zachowywać się bardzo cicho, nie zwracając na siebie uwagi, starać się pozostać niezauważonym (czasem w obawie przed jakimś niebezpieczeństwem) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Siedział jak mysz pod miotłą, by nie dostać swojej porcji… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cicho — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., ciszej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób prawie niesłyszalny, nie robiąc hałasu; bezgłośnie, milcząco : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszedł cicho do pokoju. Rozmawiali ze sobą cicho.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• siedzieć — 1. pot. żart. Mieć na czym siedzieć «mieć duże pośladki, szerokie biodra»: – Nie zaprzeczę, że masz na czym siedzieć... – zaczął żartować. W. M. Korczyńska, Wróć. 2. Siedzieć komuś na karku, na głowie a) «naprzykrzać się komuś»: Przecież nie będę …   Słownik frazeologiczny

• cicho — ciszej «nie czyniąc hałasu, nie wydając głosu, dźwięku; w sposób ledwie słyszalny, niegłośno» Sprawować się cicho. Chodzić cicho jak kot. Mówić jak najciszej. W domu było cicho. Maszyna cicho pisząca. ∆ Cicho! Cicho, sza! «wykrzyknienie… …   Słownik języka polskiego

• cicho — 1. Cicho jak (niczym) w grobie «tak cicho, że aż nieprzyjemnie, nie do zniesienia»: Wiatr wpadał między nas (...). Gdy odchodził, robiło się cicho niczym w grobie. A. Stasiuk, Kruk. 2. Siedzieć cicho «być biernym, potulnym, nie brać w czymś… …   Słownik frazeologiczny

• siedzieć — ndk VIIa, siedziećdzę, siedziećdzisz, siedziećdział, siedziećdzieli 1. «znajdować się w pozycji, w której ciało załamane w biodrach spoczywa całym ciężarem na pośladkach, a nogi są zwykle zgięte w kolanach; o zwierzętach: spoczywać całym ciężarem …   Słownik języka polskiego

• miotła — ż IV, CMs. miotłatle; lm D. miotłateł «narzędzie do zamiatania, pęk rózeg, najczęściej brzozowych, związanych od strony nie rozwidlonej w kształt trzonka albo związanych i przymocowanych do kija; podobne narzędzie ze słomy ryżowej, z piór itp.,… …   Słownik języka polskiego

• mysz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «niewielki gryzoń z rodziny myszowatych, o smukłym ciele barwy szarej lub brunatnej, wszystkożerny; szkodnik mogący przenosić choroby zakaźne» Mysz domowa, polna, leśna. Chrobot, pisk myszy. ◊ Biedny, ubogi jak mysz… …   Słownik języka polskiego

• mysz — 1. Biedny, ubogi jak mysz kościelna «o kimś bardzo biednym»: Kiedy się poznaliśmy, nie wydał jeszcze żadnej książki i był biedny jak mysz kościelna. WO 22/01/2000. 2. Mysz się nawet nie prześlizgnie (nie prześliźnie) «coś jest bardzo dobrze… …   Słownik frazeologiczny

• miotła — pot. Nowa miotła «o człowieku gorliwie spełniającym swoje obowiązki na nowym stanowisku, zwłaszcza kierowniczym»: Nie wiem, co tam zaszło w Katowicach, że Gierek uznał, iż „TR” potrzebuje kogoś nowego. Zobaczymy, jak zamiatać będzie ta nowa… …   Słownik frazeologiczny